Воранава

Гісторыя

Вядомы з XVI стагоддзя. Першае ўпамінанне пра паселішча адносіцца да 1536 годзе. У гэты час населены пункт знаходзіўся ў складзе Вялікага княства Літоўскага.
Воранава ў XVI стагоддзі было прыватнаўласніцкім мястэчкам і належаў шляхецкага роду Гаштольдов. З пачатку XVIII стагоддзя Воранава пераходзіць у валоданьне мсціслаўскага ваяводы А. Масевича, які ў 1705 годзе заснаваў тут касцел св. Тадэвуша. Пазней Воранава зноў мяняе сваіх уладальнікаў — імі становяцца прадстаўнікі старажытнага італьянскага роду Сцыпіенаў. У 1735 годзе стараста лідскі Ігнат Сципио дэль Кампа адкрыў у Воранава школу і калегіум піяраў. Пры Сципионах Воранава было цэнтрам староства. У 1795 годзе ўвайшло ў склад Расійскай імперыі.
Падчас Першай сусветнай вайны, з 1915 па 1918 гады, Воранава знаходзілася пад нямецкай акупацыяй, а з 1919 па 1939 гады ўваходзіла ў склад Польшчы. З верасня 1939 года ў складзе БССР. 15 студзеня 1940 года Воранава стала раенным цэнтрам Баранавіцкай вобласці.
З чэрвеня 1941 па ліпень 1944 года тэрыторыя Воранаўскага раена была акупаваная нямецка-фашысцкімі захопнікамі.

Геаграфія

Касцел Святых 
Сымона і Тадэвуша

   

Царква Святога
 Аляксандра Неўскага

Гарадскі паселак Воранава размешчаны на паўночным захадзе Гродзенскай вобласці, ў 227 км ад Мінска і ў 145 км отГродно. У 1 км ад горада знаходзіцца чыгуначная станцыя на лініі Ліда — Вільня. Праз Воранава праходзіць аўтамабільная дарога Вільня — Івацэвічы (М11).